Day after tomorrow.

Czyli wtorek... Cholera, a miał być poniedziałek :P Chociaż z drugiej strony, to mógłby być którykolwiek z dni nadchodzącego tygodnia - jeden gorszy od drugiego, każdy kolejny gorszy od poprzedniego, za to czwartek najtrudniejszy z wszystkich razem wziętych :)

Czemu tak źle i tak cinżko? Tu mejk as stronger (wolne podkarpackie tłumaczenie: co Cie nie zabije, to Cie wzmocni). Świetnie sprawę skomentował na fejzbuku kolega z grupy:

Tak... Baśka podziela nasz ból :) 8 egzaminów (wliczając praktyczne), kilka kobylastych przedmiotów i do tego tydzień-śmierć

Najśmieszniejsze jest to, że niezależnie od tego czy ktoś wszystko olewał, czy jest z zaliczeniami w miarę na bieżąco, to i tak dostanie kopa. Przedstawię pokrótsze harmonogram of the upcoming week:

Mondej: microbiology, seminarium (w moim przypadku seminarium x2 - w zeszłym tygodniu poległem na pałeczkach, laseczkach, prątkach, grzybach i innych małych chorobotwórczych paskudztwach). Jutro na dokładkę jeszcze wirusy:

No i będę mógł swobodnie oddać się nauce do ostatniego seminarium z patofizjologii jakie jest we wtorek (5 tematów: ukł. pokarmowy, przysadka mózgowa, przytarczyce [czy jak to określają indianie: gospodarka wapniowo-fosforanowa], insulinoma [guz wytwarzający insulinę... chyba :P] i ... jeszcze jakiś magiczny, tajemniczy temat z wykładu na którym nie byłem)

 Dzięki genialnie rozpracowanej taktycznie patomorfologii mamy w środę do zdania tylko jeden temat - zapalenia - który mimo to jest jebitny.

Czwartek... Dzień sądu ostatecznego, masakra...

... dosłownie koniec świata :)
Najpierw zaczynam dzień egzaminem praktycznym z angolskiego - prezentacji na jakże urokliwie i soczyście (ukłon w stronę spółki z o.o. i Czyszcza dfadzieściacztery) brzmiący temat: Dental input in invention of anaesthesia. Dodam tylko, że jeszcze tej prezentacji nie mam. W sensie: nie zrobiłem. Mam ją w głowie... Tak myślę, że mam :P

Potem, uśmiechnięty i w dobrym nastroju i pełnej władzy umysłowej (podobno mówienie w obcych językach pobudza pracę mózgu) ruszę na egzamin praktyczny z biochemii - egzamin praktyczny, który nie jest egzaminem praktycznym, tylko egzaminem teoretycznym dotyczącym zagadnień praktycznych. Nie, nic się nie stało, jeżeli potrzebujecie to zdanie przeczytać jeszcze 4,5 raza. Też nie chciałem w to uwierzyć :)

W latach poprzednich egzamin praktyczny polegał na tym, że otrzymywało się siku i trzeba było stwierdzić co z tym siku jest nie tak - czy to nie jest herbata, czy nie ma tam cukru, białka czy ciał ketonowych... Do tego była odpytka z materiału teoretycznego dotyczącego teorii ćwiczeń z całego roku + wartości referencyjnych poszczególnych związków, które oznaczaliśmy przez cały rok (np. ciała ketonowe, mocznik we krwi itd.)

Od tego roku (nie wiedzieć czemu), zostało to zmienione na 20 pytań pół-otwartych (czyli trzeba wpisać jedno albo kilka słów do tekstu) - taka uzupełnianka... Tyle że dotyczące też zasad metody wszystkich ćwiczeń z całego roku - których jest ponad 30 (a niektórzy twierdzą, że trzeba będzie też umieć te sikowe - czyli 50)... Przykład...?


Oznaczanie aktywności kinazy kreatynowej metodą kinetyczną:
Kinaza kreatynowa katalizuje reakcję powstawania ATP z fosforanu kreatyny i ADP. W obecności heksokinazy ATP fosforyluje glukozę do glukozo-6-fosforanu. Glukozo-6-fosforan jest utleniany do 6-fosfoglukonianiu, z jednoczesną redukcją NADP do NADPH. Przyrost NADPH jest mierzony przy długości fali 340 nm.

Bleh. No ale nic to! z uśmiechem wracamy po niezdanej biochemii mając na uwadze tylko malutki fakt, że jest jeszcze tylko jedna poprawa za tydzień i troszkę, i jeżeli jej się nie zda, to macha się magicznemu Zabrzańskiemu Hogwartowi z okna odjeżdżającego eskpresu na peron 9 i czy czwarte :)

 

Nic to! W piątek jeszcze tylko semestralne zaliczenie z endodoncji (dziedzina stomatologii zajmująca się leczeniem kanałowym zębów) i można iść na grilla i zrobić sobie chill out.

Ktoś mógłby sobie zadać pytanie (i pewnie mógłby to być każden jeden sztudent ze stomy) po co takie coś? Po co ten pośpiech, po co ten ścisk? Po co taki nawał przedmiotów...? Dla mnie ma to takie znaczenie, że dzięki temu, na 3 roku w zasadzie będę mógł się w końcu poświęcić całkowicie temu, po co przyszedłem na te studia: stomatologii. Na 3 roku nie ma już absolutnie nic co by nie wiązało się albo ze stomą albo z medycyną (farmakologia, mikrobiologia j. ustnej, patomorfologia j. ustnej, pediatria, interna, chirurgia i kilka przedmiotów już stricte dentystycznych :)).

Z tą delikatną, nieśmiałą iskiereczką nadziei i wiary w to, że jakoś to będzie... Otwieram św. Gabriela Virellę, patrona wszystkich mikrobów i zagłębiam się w lekturę :)

Cześć! :)